Rachunek Pracowniczych Planów Kapitałowych pochodzi z trzech źródeł: od pracownika, pracodawcy oraz ze skarbu państwa. Pracownik nie ma jednak wpływu na to, jaka instytucja finansowa będzie zajmowała się obsługą jego portfela. Zadaniem PPK jest zapewnienie bezpieczeństwa finansowego Polaków. Czym jest PPK? Pracownicze Plany Kapitałowe to całkowicie dobrowolny program długoterminowego oszczędzania dla pracowników. Każda zatrudniona osoba będzie dopisana do PPK automatycznie. W dowolnej chwili można z niego zrezygnować. Odciągana każdego miesiąca od pensji składka wynosi od 2 proc. do maksymalnie 4 proc., a dla pracodawcy minimum 1,5 proc. maksymalnie 4 proc. W założeniach PPK oszczędzanie ma polegać na odkładaniu miesięcznej stałej składki odprowadzanej od pensji pracownika, do której dodatkowo dopłaca pracodawca oraz państwo. Aby obliczyć przybliżoną wartość swojej emerytury z PPK, można skorzystać z internetowych kalkulatorów, do których należy wprowadzić miesięczny dochód brutto oraz informacje o tym ile procent potrącane jest z wypłaty a ile do tego dopłaca pracodawca. Rezygnacja z PPK Uczestnictwo w Pracowniczych Planach Kapitałowych wiąże się z faktem, że pensja pracownika będzie niższa o minimum dwa procent. Zapis do PPK następuje automatycznie, ale każdy będzie mógł z niego zrezygnować wypełniając specjalną deklarację. Po czterech latach pracownik ponownie zostanie przyłączony do Pracowniczego planu Kapitałowego i w przypadku, gdy w dalszym ciągu nie będzie zainteresowany korzystaniem z tej opcji oszczędzania, dalej będzie istniała możliwość rezygnacji. Czytaj także w BUSINESS INSIDER Zrezygnować z uczestnictwa w PPK można również po podpisaniu umowy i odprowadzeniu składek. W tej sytuacji osoba zatrudniona jest uczestnikiem, ale nie odprowadza składek. Pojawia się tu kwestia konsekwencji finansowych. W przypadku rezygnacji przed ukończeniem 60. roku życia odłożone przez pracownika oszczędności zostaną pomniejszone o wpłaty ze Skarbu Państwa oraz o 30 proc. funduszy pochodzących od pracodawcy. Inaczej jest w przypadku, kiedy pracownik cierpi na poważną chorobę. Będzie miał on prawo wypłacić część swoich oszczędności bez konsekwencji finansowych. Kto może przyłączyć się do PPK? W systemie Pracowniczych Planów Kapitałowych będą mogli brać udział osoby, które ukończyły 18. rok życia, są zatrudnieni oraz podlegają ubezpieczeniom emerytalnym z tytułu swojego zatrudnienia. W przypadku przystąpienia do PPK, jako formę zatrudnienia uznaje się: umowę o pracę, umowę agencyjną, członkostwo w produkcyjnych spółdzielniach rolniczych lub kółkach rolniczych, członkostwo w radach nadzorczych, umowę o pracę nakładczą. W przypadku osób powyżej 55. roku życia zapis do Pracowniczych Planów Kapitałowych nie nastąpi automatycznie i te osoby chcąc skorzystać z PPK będą musiały same się zapisać. Wypłata środków z PPK Po osiągnięciu 60. roku życia pracownik może wystąpić do wypłacenia swoich oszczędności. Oczywiście istnieje opcja dalszego odkładania składek, więc wybór zależy od pracownika. Aby uniknąć podatku od zysków kapitałowych, czyli tak zwanego podatku Belki, należy to dobrze przemyśleć. Do ulgi uprawnia jednorazowa wypłata w wysokości 25 proc. zgromadzonych w PPK środków. Pozostałą część można rozłożyć na co najmniej sto dwadzieścia rat. Liczba rat może być oczywiście dowolna, istnieje również opcja wypłaty w jednej racie, należy się wtedy liczyć z opłaceniem podatku od zysków kapitałowych. Inną możliwością wypłaty jest przetransferowanie środków na przykład na polisę ubezpieczeniową lub lokatę terminową. Inwestycje środków PPK Pracownik nie ma wpływu na to, gdzie będą inwestowane pieniądze. Tę decyzję podejmuje pracodawca. Może on powierzyć zarządzanie PPK jednemu z trzech podmiotów: funduszowi emerytalnemu, funduszowi inwestycyjnemu lub ubezpieczeniowemu funduszowi kapitałowemu. Z perspektywy pracownika, nie ma większego znaczenia, w który z trzech wyżej wymienionych podmiotów będzie zajmował się jego oszczędnościami. Istotna jest polityka inwestycyjna, gdyż na nią pracownik ma częściowy wpływ. System Pracowniczych Planów Kapitałowych opiera się o tak zwany fundusz zdefiniowanej daty. W praktyce oznacza to, że w miarę tego im starszy jest pracownik, tym teoretycznie bezpieczniej będą inwestowane jego pieniądze. Oszczędzanie na przyszłość Przed podjęciem decyzji o pozostaniu lub odstąpieniu od Pracowniczych Planów Kapitałowych, warto rozważyć plusy i minusy tego rozwiązania. Z pewnością PPK może stać się źródłem dodatkowych dochodów na emeryturze. Ustalona w Pracowniczych Planach Kapitałowych polityka inwestycyjna, jak również stosunkowo niski koszt rocznego zarządzania, sprawiają, że PPK to alternatywa również dla osób, które zamiast oszczędzania chcą inwestować w krótszym terminie. Należy pamiętać, że żadna forma inwestowania nie gwarantuje zysku. Niezależnie od tego, w jaki fundusz będą zainteresowane pieniądze pracownika, środki zgromadzone w PPK mogą tracić na ważności. Mimo to, biorąc pod uwagę comiesięczne wpłaty od pracodawcy oraz coroczne dopłaty od państwa, szanse na utratę wkładu własnego są niewielkie. PPK – plusy i minusy Podsumowując, do zalet PPK z pewnością można zaliczyć dodatkowe dopłaty, które pracownik otrzymuje od pracodawcy i od państwa. Jest to zabezpieczenie na przyszłość i dodatek do emerytury. Środki zgromadzone w PPK są całkowicie prywatne. Minusem PPK jest brak możliwości wypłacenia 100 proc. środków przed ukończeniem 60 roku życia. Niestety, składki nie są opłacane, kiedy pracownik przebywa na urlopie macierzyńskim lub wychowawczym.

Pracownicze plany kapitałowe (PPK) w Polsce - podstawy prawne funkcjonowania Podstawowym aktem prawnym regulującym zasady tworzenia i działania pracowniczych planów kapitałowych w Polsce jest Ustawa o pracowniczych planach kapitałowych, która została uchwalona przez Sejm w dniu 4 października 2018 r. i weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. Ustawa wskazuje dobrowolność gromadzenia oszczędności w ramach programu. Każda osoba zatrudniona jest zapisywana do programu automatycznie, przy czym może zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK na podstawie pisemnej deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu. Wpłaty dokonywane do PPK są finansowane przez podmiot zatrudniający i uczestnika PPK z własnych środków: Wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający będzie wynosić 1,5% wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Podmiot zatrudniający może zadeklarować w umowie o zarządzanie PPK dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5%; Wpłata podstawowa finansowana przez uczestnika wynosi co do zasady 2% wynagrodzenia. Uczestnik może zadeklarować wpłatę dodatkową w wysokości do 2% wynagrodzenia. Wsparcie dla uczestników PPK ze strony państwa: jednorazowa wpłata powitalna: 250 zł dla każdego uczestnika PPK; coroczne dopłaty roczne: 240 zł dla każdego uczestnika PPK. Podmioty zatrudniające są zobowiązane do zawierania umów PPK w imieniu pracowników z instytucjami finansowymi, jak: fundusz inwestycyjny zarządzany przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych, fundusz emerytalny zarządzany przez PTE albo pracownicze towarzystwo emerytalne, zakład ubezpieczeń oferujący ubezpieczenie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Więcej informacji dotyczących PPK znajduje się na stronie Oficjalnego Portalu Informacyjnego Pracowniczych Planów Kapitałowych. Materiały Link do strony PPK Informacje o publikacji dokumentu Ostatnia modyfikacja: 13:11 Jolanta Skoczylas Pierwsza publikacja: 13:41 Jolanta Skoczylas

pracownicze plany kapitałowe pko bp