listopad 2, 2012 Wydawnictwo Mayfly, seria wydawnicza 360 stopni - Człowiek na krawędzi, Tatrzański Park Narodowy oraz krakowski Klub u Louisa zapraszają na pokaz filmu „Zew ciszy” oraz spotkanie z Władysławem Cywińskim – taternikiem, ratownikiem TOPR, znawcą topografii Tatr. Odbędzie się ono 7 listopada o godz. 19 w Klubie u Louisa (Kraków, Rynek Główny 13). Wstęp wolny. „Zew ciszy” (Beckoning Silence, reż. Louise Osmond) to nagrodzony Emmy obraz pokazujący tragedię, która rozegrała się na Eigerze w 1936 r., ze starannie dobranymi postaciami, w tym narratora, Joego Simpsona kroczącego śladami Andreasa Hinterstoissera i Toniego Kurza po zboczach słynnej Nordwand. Simpson, bohater innego dramatu z peruwiańskich Andów, opowiedzianego w filmie „Czekając na Joe”, skrupulatnie odtwarza drogę czterech wspinaczy, którzy wejście legendarną, osławioną wieloma tragediami, ale i wyczynami północną ścianą Eigeru przypłacili życiem. W tym wszystkim uderzająco wiarygodnie prezentuje się rekonstrukcja historyczna z udziałem aktorów, do złudzenia przypominających tytułowych alpinistów. Północna ściana Eigeru. Kadr z filmu „Zew ciszy” Po filmie odbędzie się spotkanie z Władysławem Cywińskim, znawcą topografii tatrzańskiej, autorem przejścia Grani Głównej Tatr w ciągu niespełna 3,5 dnia, ratownikiem TOPR, przewodnikiem tatrzańskim, autorem szczegółowych przewodników po Tatrach. Cywiński znany jest wszystkim tatromaniakom nie tylko z biegłej znajomości tych gór, ale także z tempa, w jakim pokonuje tatrzańskie percie, stoki i granie. Dotrzymać mu w Tatrach kroku, to wyzwanie dla wielu. Dlatego spotkanie zatytułowaliśmy „W pogoni za marzeniem, którym są Tatry”. Władysław Cywiński Wydarzenie jest częścią Rozbiegu przed 2 Sports Film Festiwal „360 stopni”. W listopadzie projekcje w ramach Rozbiegu odbywają się w Krakowie (Klub u Louisa), Warszawie i we Wrocławiu. Organizatorem wydarzenia jest Mayfly i seria wydawnicza 360 stopni: Człowiek na krawędzi. Tatrzański Park Narodowy jest partnerem festiwalu. Źródło: Więcej o zdobywaniu północnej ściany Eigeru możecie przeczytać tutaj: Eiger
15K views, 84 likes, 12 loves, 7 comments, 18 shares, Facebook Watch Videos from TVP Kultura: Polityczna metafora ubrana w gatunkowy kostium, czyli "Biały Bóg" (reż. Kornél Mundruczó). Emisja dziś o25 – 28 lutego – XVI Ogólnopolski Festiwal Sztuki Filmowej „Prowincjonalia 2009” we Wrześni. 27 lutego – 34. ceremonia wręczenia Cezarów. 27 lutego - 5 marca – IV Festiwal Sztuki Filmowej „Celuloid Człowiek Cyfra” w Katowicach. marzec. 4 marca – 21 kwietnia – Festiwal 360 Stopni. Człowiek na Krawędzi w Warszawie. 7
Analizując każdy z czynników przyczyniających się do powstania zaburzeń psychicznych, natykaliśmy się nieustannie na autorytety upierające się, że ich punkt widzenia odzwierciedla wszystkie czynniki stresogenne wywierające wpływ na walczącego żołnierza. (…) Każdy ze wspomnianych ludzi maca niczym ślepiec z przypowieści kawałek słonia, a ogrom przedmiotu jego badań jest na tyle przytłaczający, że ślepiec szybko zyskuje przekonanie, iż odkrył kwintesencję słoniowatości. Bestia jest jednak znacznie większa i znacznie bardziej przerażająca niż społeczeństwo jest przygotowane uwierzyć. Dave Grossman, jako zawodowy żołnierz po ekstremalnym przeszkoleniu, a także jako psycholog i historyk, siłą rzeczy był idealnym kandydatem do tego, by zostać autorem tej ksiażki. Jego „O zabijaniu” to przejmujący portret zabijania jako słonia w pokoju — tego, którego wszyscy widzą, o którym wszyscy wiedzą, ale którego nikt nie rozumie i o którym nikt nie mówi. Zabijanie to jeden z najczęściej poruszanych zagadnień współczesnej kultury i mediów, a jednocześnie temat obrośnięty otoczką mitów i fałszywych przekonań, czasem nawet temat tabu. Wbrew temu, czym karmi nas literatura, filmy i gry komputerowe, człowiek niemal nigdy nie zabija z przyjemnością lub nawet obojętnością, bo nie leży to w jego zwierzęcej (a jakże!) naturze. Zachowały się historyczne dowody na to, że podczas wojny secesyjnej, wojen napoleońskich oraz I i II wojny światowej, żołnierze na polach bitew częściej jedynie markowali zabijanie niż zabijali naprawdę. Wszystko zmieniła nowa technologia i… doczytacie sami. Dość powiedzieć, że zupełnie inaczej, dzięki nowym metodom szkolenia, zachowywali się już uczestnicy wojny w Wietnamie. Nominowana do Nagrody Pulitzera „O zabijaniu” to lektura niełatwa, wymagająca skupienia i całych pokładów cierpliwości. Na szczęście bardzo daleko jej do standardowych amerykańskich podręczników psychologicznych i socjologicznych — autor nie traktuje czytelnika jak ćwierćinteligenta, któremu wszystko trzeba tłumaczyć łopatologicznie i przy użyciu metafor rodem z książek dla dzieci. Zadaje pytania i odpowiada. Tłumaczy dobitnie, ale z wyczuciem i profesjonalnie. Grossman nie kryguje się, nie ukrywa faktów, niejednokrotnie niewygodnych dla człowieka. Swoje wnioski popiera wnikliwymi badaniami psychologicznymi, dokumentami historycznymi i rozmowami z kadrą amerykańskiej (i nie tylko) armii. Całość więc robi wrażenie. I pozostawia czytelnika bogatszym o nową wiedzę. SKRÓT DLA OPORNYCH Dla kogo na pewno tak: dla czytelników, którzy nie unikają tematów trudnych i bardzo aktualnych (społecznie i politycznie) , których fascynują mechanizmy powodujące człowiekiem w sytuacjach ekstremalnych. Kto powinien omijać: czytelnicy, którzy wolą nadal wierzyć w to, co pokazują nam często filmy — że ludzie dzielą się na dobrych i złych, a ci drudzy zabijają bez mrugnięcia okiem. Dave Grossman Wydawnictwo Mayfly (seria 360 stopni) Liczba stron: 464 Ocena: 5/6