jak przycinac jabłonie na wiosne
Kiedy przycinać orzecha włoskiego, to temat nad którym głowi się większość osób mających orzechy włoskie. Znajomość terminów cięcia jest niezwykle ważna jeżeli chcemy mieć dużo orzechów lub foremną i symetryczną koronę drzewa. Cięcie trzeba jednak przeprowadzić w takim terminie aby z jednej strony nie narazić ciętych gałęzi na przemarznięcie, a z drugiej strony nie spowodować wycieku soków i ryzyka ewentualnej infekcji przez miejsca cięcia. Zatem kiedy najlepiej przycinać orzecha włoskiego? Orzech włoski jest drzewem, które w naturze dorasta do 20 metrów wysokości. Kora na pniu i konarach jest gładka i popielatoszara. Pędy są grube i silne. Orzechy włoskie preferują gleby żyzne i świeże. Stanowisko przede wszystkim powinno być osłonięte. Gatunek jest bardzo wrażliwy na mróz. W Polsce stosowany jest zarówno jako drzewo owocowe, stosowane w sadownictwie jak i drzewo ozdobne, sadzone w ogrodach, parkach. W obu przypadkach zastosowania orzecha włoskiego niezbędne jest prawidłowe cięcie, które pozwoli uzyskać dużo owoców i foremną koronę. O ile zasady techniki cięcia orzecha włoskiego są ogólnie znane, to dużo kontrowersji wywołuje temat kiedy przycinać orzecha włoskiego. Termin cięcia orzecha włoskiego jest tematem sporów od dłuższego czasu. Jedni specjaliści uważają, że idealną porą cięcia jest przełom lutego i marca oraz miesiąc sierpień inni zaś uważają, iż najlepszy jest okres od późnego maja do początku czerwca, gdy liście już rozwiną się na drzewie. Jeszcze inni polecają ciąć jesienią, gdy z drzew opadną już liście. Jedyne, co do czego specjaliści zgadzają się, to kiedy ciąć nowo posadzone orzechy włoskie – od około połowy maja. Zawsze jednak najlepsza pora na przycinanie orzecha włoskiego uzależniona jest od klimatu. Tam gdzie zimy są surowe cięcie musi zostać przeprowadzone w takim terminie, który zapewni najlepsze przygotowanie (zagojenie się) rany przed nadchodzącym okresem zimowym. Jest to szczególnie ważne ze względu na dużą wrażliwość na mróz orzecha włoskiego. Należy przyjąć ogólną zasadę, że orzecha włoskiego tniemy wtedy gdy rany będą goić się najszybciej. Warto również pamiętać o tzw. płaczu orzecha. Zjawisko to ma miejsce gdy po ścięciu pędów z ran zaczyna sączyć się przezroczysty płyn, przypominający łzy. To zjawisko jest niekorzystne, ponieważ przez ten płyn bardzo łatwo do drzewa wnikają wszelkie patogeny. Niestety w często polecanym terminie przycinania orzecha włoskiego na przedwiośniu dochodzi właśnie do takiego silnego wycieku soków. Dlatego warto poszukać lepszego terminu na cięcie orzecha włoskiego. Jak pokazują najnowsze doświadczenia w naszym kraju idealnym momentem na cięcie orzecha włoskiego przy największym minimalizowaniu wycieku soku jest okres, gdy młode przyrosty osiągną długość ok. 5 cm. Wtedy ciśnienie krążącego soku w pędach najbardziej spada co pozwala na najmniej ryzykowne cięcie. Gdy zaryzykujemy cięcie orzecha włoskiego podczas gdy soki mocno krążą w drzewie wtedy możemy mieć pewność, że wyciekający sok uniemożliwi gojenie się ran – będzie ono trwało długo, co zwiększa ryzyko wdarcie się choroby. Dlatego warto jest przypilnować okres, gdy sok zmniejsza swoje ciśnienie w tkankach. U nas przypada to na okres od drugiej połowy maja do początku czerwca, kiedy drzewo jest w stanie wyprodukować najwięcej tkanki bliznowatej – kalusa. Jest to zatem najlepszy termin aby przycinać orzecha włoskiego – zarówno egzemplarze młode, nowo posadzone, jak i starsze drzewa. Wszelkie zabiegi cięcia sanitarnego oraz formującego można bez przeszkód wykonywać w ciągu lata do końca sierpnia.
Ich cięcie polega na skróceniu wszystkich długopędów do 1/3 lub 1/2 ich długości. Tak tnie się m.in. jabłonie, morwy i grusze. Jakie drzewka owocowe wybrać do ogrodu? W przydomowych ogródkach nie zawsze jest dużo miejsca. Dlatego decydując się na drzewka owocowe, zastanów się, na jakich najbardziej ci zależy.Cięcie i pielęgnacja młodych drzewek owocowych ● JABŁONIE Sadzenie- najlepszym czasem jest połowa października do pierwszych przymrozków. Jabłoniom odpowiada gleba gliniasta, do której przed posadzeniem dodajemy torf. Przygotowany dołek powinien mieć 70-90cm głębokości i 40-50cm nie głębiej niż miejsce okulizacji. Odstępy jaki należało by zachować między największymi odmianami 5x5m dla karłowatych 3x2m Cięcie- wykonujemy późną jesienią i zimą, skracamy wiosenne pędy w okolicach czwartego pąku. Tniemy ukośnie nad pąkiem, który skierowany jest równolegle do pędu. DziękiCięcie jabłoni temu zabiegowi światło i powietrze dotrze bez przeszkód do środka korony. Pędy położone na pniu obcinamy tak by nie było żadnych rozgałęzień na wysokości poniżej 50cm. Wycinamy także pędy wyrastające z przewodnika pod ostrym kątem- zalecany kąt wyrastających pędów powinien zbliżony być do kąta prostego. Ostatecznie powinno zostać do pięciu równomiernie rozmieszczonych na przewodniku. Jeżeli długość pozostawionego pędu przekracza 40cm należy go nieco skrócić. Sam przewodnik przycinamy w odległości 30-40cm od najwyżej położonego pędu bocznego. Jeżeli sadzonka nie ma pędów, skracamy przewodnik zależnie od jej grubości 11mm skracamy do wysokości 70-80cm, średnica powyżej 12mm skracamy do wysokości 80-90cm. Cięcie zawsze nad pąkiem leżącym od strony zachodniej. Zabezpieczenie na zimę- materiałem najłatwiej dostępnym i prostym w użyciu jest słoma, owijamy nią pień wraz z nasadą korony, mocując sznurkiem. Materiałem, który również się sprawdzi jest karton, postępujemy z nim tak jak ze słomą. Nawożenie młodych roślin na wiosnę- uzależnione jest od żyzności gleby. Aby otrzymać mocne przyrosty pozwalające formować koronę drzewka, pierwszą dawkę nawozów (Polifoska lub saletra amonowa) wysiewamy w pierwszym roku uprawy około połowy maja. Kolejna dawka po upływie 4-5 tygodni. Warto jest ściółkować obornikiem. Na glebach uboższych zasadne jest stosowanie w pierwszych dwóch latach nawozów azotowych. Stosuje się je na 1-3 tygodni przed kwitnieniem. W pierwszych latach nawozy wysiewamy tylko wokół drzewka. ● GRUSZE Sadzenie- odbywać się powinno najdalej do 20 października, dobrym wyborem jest gleba próchnicza, gliniasta lub gliniasto-piaszczysta. Nie rezygnujmy jeśli gleba jest słabsza grusza da sobie radę ,tylko plon będzie mniejszy. Dołek w którym będziemy sadzić winien mieć głębokość 60-70 cm głębokości, jego szerokość określa korona sadzonki. Odstępy między drzewami to 4x5m. Pamiętać należy o zaprawieniu dołka kompostem lub (i) próchnicą. Cięcie- większość grusz ma w swojej charakterystyce tworzenie ładnej korony. Ciąć trzeba zbyt szybko rosnący przewodnik. Zwracamy jednak uwagę by pędy nie rosły pod zbyt ostrym kątem, gdy tak się dzieje możemy zastosować klamerki. Zabezpieczenie na zimę- ściółkowanie zalecane dla odmian karłowatych. Nawożenie młodych roślin na wiosnę- patrz jabłonie. ● ŚLIWY Sadzenie- jesienią lub wczesną wiosną, wybieramy stanowisko zaciszne, ograniczające wpływ mrozu i wiatru, na glebie gliniastej. Dołek wykopujemy na głębokość 60cm i szerokości 60-70cm, koniecznie ziemię ogrodową mieszamy z kompostem lub próchnicą. Sadzimy nieco głębiej niż rosło w szkółce, ale nie głębiej niż miejsce okulizacji. Śliwy dobrze rosną na większości gleb. Odstępy między drzewami śliw to 3x4m Cięcie- usuwamy tylko gałęzie chore i uschnięte. Prowadzenie korony podobnie jak u jabłoni z tą różnicą, że zaczynamy je w drugim roku po posadzeniu. Zabezpieczenie na zimę- osłaniamy słomą, kartonem lub agrowłókniną. Nawożenie młodych roślin wiosnę- śliwy wymagają nawiezienia azotem, dobrze jest wiosną obożyć powierzchnię wokół drzewka obornikiem, będzie on dostarczał składników mineralnych i hamował parowanie wody. Pamiętać należy by obornik nie stykał się z pniem drzewka. ● WIŚNIE Sadzenie- stanowisko słoneczne, gleba najlepiej gliniasta, nie kwaśna. dobrze jest zastosować przy sadzeniu nawóz organiczny. Głębokość dołka 50-60cm, szerokość ok. jabłoni Odległość między wiśniami powinna wynosić 3x3m. Obficie podlewać po posadzeniu. Cięcie- najlepiej znoszą zimy jeśli są prowadzone w formie krzaczastej, dobrze też owocują. Zabezpieczenie na zimę- wiśnie dobrze znoszą zimę. Młode drzewka można osłonić słomą. Nawożenie młodych roślin wiosnę- nawozimy azotem, dobrze wpływa wapnowanie-zapobiega pękaniu owoców. ● CZEREŚNIE Sadzenie- ze względu na wrażliwość na mróz sadzenie warto zaplanować na wczesną wiosnę, ale zanim rozwiną się pąki. Udaje sie na glebach słabszych, obfitsze plony wyda na żyznych piaszczysto-gliniastych. Stanowisko słoneczne, rozstaw 2x4m. Cięcie- po posadzeniu nie wymaga cięcia. Można skrócić drzewka nie rozgałęzione do 90-100cm od ziemi. Zabezpieczenie na zimę- wskazane jest bielenie kory to zapobieże jej pękaniu. Nawożenie młodych roślin wiosnę- podobnie jak jabłonie i grusze tylko ze zwiększoną dawką wapnia. ● BRZOSKWINIE Sadzenie- miejsca jasne, osłonięte, gleba o odczynie obojętnym. Sadzimy w rozstawie 2x2m jeśli mamy glebę żyzną to 3x3m Głębokość i szerokość dołka 50cm. Sadzimy na te samą głębokość na jakiej rosło w szkółce. Pamiętajmy o obcięciu korzeni uszkodzonych, zakopując korzenie udeptujmy zdecydowanie by nie było wolnych przestrzeni w ich obrębie. po posadzeniu silnie podlewamy. Cięcie- zdecydowane cięcie wiosenne, przewodnik ok. 80cm od ziemi, górne pędy na 2-3 pąki, dolne pędy na 4-6 pąków od nasady. Nie zostawiamy żadnych pędów poniżej 20cm nad ziemią. Zabezpieczenie na zimę- obkładamy okolice drzewka kompostem, a samo drzewko możemy owinąć kilkoma warstwami agrowłókniny. Nawożenie młodych roślin wiosnę- wskazane nawożenie azotem, stosujemy obornik, tak ze względu na zawarty azot jak i zatrzymywanie wilgoci w glebie. ● MORELE Sadzenie- jak brzoskwinie, miejsca słoneczne, najlepiej w pobliżu parkanów płotów na południowej stronie. Udaje się na większości gleb ciepłych i w miarę żyznych, nieciecie jabloni podmokłych. Sadzimy wiosną na głębokość na jakie rosły w szkółce. Dołek głębokości 50cm i szerokośći 80cm zaprawiamy żyzną ziemią. Sadzimy na głębokość na jakiej rosło w szkółce. Gleba najbardziej odpowiednia dla moreli powinna być zasobna w wapń. Rozstaw sadzenia 2x3m na glebach zasobnych większy. Cięcie- skracamy przewodnik nie niżej niż30-50 cm nad pierwszym pędem, dolne pędy wycinamy na wysokości poniżej 50cm nad ziemią. Tniemy zupełnie pędy rosnące pod ostrym kątem, pozostałe skracamy o 1/3. Optymalnie powinno zostać 3-5 pędów. Zabezpieczenie na zimę- konieczne tak jak w przypadku brzoskwiń, drzewkom rosnącym przy ogrodzeniach łatwiej osłonic korony, używamy słomy lub agrowłókniny. Nawożenie młodych roślin wiosnę- nawozimy dwukrotnie azotem I dawka połowa maja, II dawka połowa czerwca, stosujemy oborniki kompost. ● PORZECZKI Sadzenie- jesienią, połowa października, na glebach lekko kwaśnych, sadzimy ok. 5cm głębiej niż rosły w szkółce. Rozstaw: porzeczki czerwone i białe porzeczki czarne 2x2m. Miejsce pod uprawę musi być bezwzględnie pozbawione chwastów, zwłaszcza perzu. Cięcie- przycinamy wszystkie pędy zostawiając 2-3 pąki. Zabezpieczenie na zimę- porzeczki są odporne na mróz ale na pierwszą zimę warto je obsypać ziemią na jakieś 20 cm. Nawożenie młodych roślin wiosnę- nawozimy azotem, dobrze jest stosować obornik, również przed posadzeniem. ● AGRESTY Sadzenie- wybieramy glebę zasobną, nie podmokłą, miejsce słoneczne względnie półcień. Sadzimy jesienią w odstępach w dołkach o głębokości ok. 40cm. zaprawionych kompostem. Cięcie- przycinamy wszystkie pędy na 10cm nad pąkiem zwróconym do zewnątrz rośliny. Zabezpieczenie na zimę- dobrze znosi zimę. Agrest kwitnie wcześnie i zagrażają mu wiosenne przymrozki warto zatem wybierać odmiany późniejsze. Nawożenie młodych roślin wiosnę- jak i w przypadku porzeczek świetnie sprawdza sie obornik i nawozy azotowe- w pierwszym roku gdy pędy odrosną na wysokość 5cm, następnie po2-4 tygodniach.
Obcinanie lawendy na wiosnę powinno polegać na całościowym usunięciu wszystkich uszkodzonych zimą pędów. Ponadto należy przyciąć młode, niezdrewniałe pędy. Należy skrócić je w połowie długości. Należy uważać, aby pędów nie przyciąć zbyt mocno, gdyż sprzyja to powstawaniu chorób, które nie zawsze łatwo zwalczyć.
Technika cięcia Cięcie pędu jednorocznego. a) cięcie prawidłowe, b) za wysokie cięcie, c) zły kierunek cięcia, d) za niskie cięcie Jest kilka ważnych kwestii technicznych, które należy zachować przy cięciu drzewek owocowych. Młode pędy tniemy ukośnie na wysokości około 5mm nad pąkiem (oczkiem), cięcie nie powinno być ani za wysoko, ani za nisko. Cięcie skośne powinno być tak wykonane, by najwyższy punkt znajdował się nad oczkiem. W ten sposób woda będzie spływała nie zalewając pąka. Kolejną ważną rzeczą jest kierunek w jakim jest zwrócone ostatnie pozostawione oczko. Powinno być skierowane na zewnątrz korony, ponieważ w ten sposób pęd, który wybije będzie rósł w kierunku bardziej na zewnątrz korony. Oczko pozostawione do środka korony, będzie powodowało zagęszczenie pędów w koronie. Inaczej, jest w przypadku drzewek kolumnowych gdzie zostawiamy oczko zwrócone w kierunku – do korony, ponieważ drzewka takie mają zachować zwarty pokrój. Etapy cięcia grubych konarów: a) podcięcie gałęzi od dołu, b) odcięcie od góry, c) cięcie docelowe “na obrączkę” Przy cięciu starszych konarów musimy uważać na obłamywanie się ich pod własnym ciężarem, co powoduje rozdarcie się korony. Aby tego uniknąć prawidłowe cięcie wykonuje się w 3 etapach. Pierwsze cięcie wykonujemy od dołu gałęzi i ucinamy ją mniej więcej do połowy – kilka, kilkanaście cm dalej od miejsca cięcia docelowego. Następnie przycinamy od góry, a gdy zostanie nam już tylko krótki fragment, ucinamy go na gotowo na tzw. “obrączkę”. Przycinanie na obrączkę polega na przecięciu gałęzi za zgrubieniem (obrączką) znajdującym się u nasady konara. Średnica w tym miejscu jest mniejsza, zatem i rana będzie mniejsza i szybciej się zagoi. Narzędzia do przycinania drzew owocowych Do cięcia drzew owocowych służą piły ogrodnicze i sekatory ręczne. Na rynku dostępne są różne modele z pałąkiem lub bez pałąka. W celu wykonania dobrej przycinki drzew owocowych ważne jest by narzędzia były zawsze czyste, zdezynfekowane i naostrzone, tak by powierzchnia cięcia była gładka, a nie poszarpana. Ułatwi to zabliźnianie się ran. Do mniejszych pędów używamy sekatorów ręcznych, które mają dwie części robocze, ostrze i stalnicę. Sekator trzymamy tak by stalnica znajdowała się po stronie gałęzi odcinanej. Ponieważ ta strona jest zgniatana i mogła by nam uszkodzić pąk. Po tak wykonanym cięciu pozostaje nam gładka powierzchnia łatwa do zagojenia. Przy nieco grubszych pędach, lub tych znajdujących się wyżej używamy sekatorów oburęcznych. Tam gdzie jest to możliwe używamy sekatorów, ponieważ cięcie jest gładsze. Jeśli jednak gałąź jest za gruba wtedy do pracy używamy piły. WAŻNE ! Zarówno grzyby jak i bakterie mogą być przenoszone – z drzew chorych na drzewa zdrowe – na ostrzach narzędzi, którymi wykonujemy cięcie. Aby tego uniknąć, po przejściu z drzewa na inne drzewo należy zdezynfekować narzędzie maczając je np. w denaturacie. Wilki na drzewach owocowych Drzewko owocowe z licznymi wilkami. Zanim przejdziemy do opisywania metod formowania korony, musimy dowiedzieć się co to są “wilki” na drzewach owocowych? Jest to pojęcie bardzo często używane wśród sadowników. Otóż wilki są to silne, młode pędy wyrastające z konarów lub przewodnika, przeważnie rosnące pionowo do góry, które przez jeden sezon wegetacyjny mogą osiągnąć długość nawet do 1,5m. Występują głównie na jabłoniach, gruszach i śliwach. Długość i ilość takich pędów jest większa gdy drzewko rośnie na glebie żyznej, zasobnej w składniki pokarmowe. Dodatkowo siła wzrostu i liczebność wilków zależy od zastosowanej podkładki. Na podkładkach silnie rosnących wilków będzie więcej, na karłowych – mniej. Wilki stanowią konkurencję dla owoców o składniki pokarmowe, wodę i zabierają światło słoneczne. Wpływają negatywnie na jakość owoców, wybarwienie i smak. Brak światła powoduje również opóźnienie zbiorów, owoce dłużej dojrzewają. Konieczne jest zatem usuwanie wilków. Podstawowym terminem wycinania wilków jest zimowe cięcie zasadnicze. Czynność tą można opóźnić do wiosny lub wykonać latem. Zwlekanie wpływa pozytywnie, ponieważ im później je usuwamy, tym wolniej będą rosły w następnym sezonie. Najlepiej wykonać ten zabieg w dwóch terminach, przy przycinaniu zimowym i ponownie podczas cięcia letniego. Kiedy przycinać drzewka owocowe Najlepszym terminem do przycinania drzew owocowych jest zima na przedwiośniu, wiosna i lato z wyłączeniem jesieni. Cięcie drzew jesienią zmniejsza ich wytrzymałość na mróz i skutkuje silnym wyrastaniem wilków w roku następnym. Najpowszechniejsze w naszym kraju jest cięcie późnozimowe. W dużych sadach, ze względu na dużą powierzchnię cięcie rozpoczyna się już od stycznia, a kończy dopiero na koniec kwietnia. Jeśli cięcie rozpoczyna się w styczniu to najpierw należy ciąć gatunki i odmiany najbardziej odporne na mróz, a dopiero później bardziej wrażliwe. Jeśli mamy podejrzenia, że drzewo zostało uszkodzone przez mróz to z cięciem czekamy do czasu wybicia pąków by móc dokładnie ocenić, które pędy zostały uszkodzone. Coraz częściej zaczyna być stosowane cięcie letnie. Jest ono o tyle korzystne, że nie powoduje tak silnych przyrostów wilków, oraz działa skarlająco. W przypadku jabłoni cięcie 3-4 tygodnie przed zbiorem powoduje lepsze wybarwianie owoców. Brzoskwinie, czereśnie, wiśnie i wczesne odmiany śliw przycina się po zbiorach. Cięcie podstawowe – zimowe, wczesnowiosenne Przycinanie drzew owocowych zimą Przycinanie drzew owocowych na przedwiośniu jest najczęściej stosowane wśród sadowników. Gdy ziemia jest zmarznięta, procesy życiowe roślin są spowolnione. Korzenie znajdują się w stanie spoczynku i hormony wzrostowe są zatrzymane. Cięcie nie powoduje wtedy większych zmian w roślinie. Wraz z nadejściem wiosny rozpoczyna się rozwój korzeni, pędów i pąków. Rośliny chcąc nadrobić straty części nadziemnej spowodowane cięciem, uruchamiają silnie hormony wzrostu. Drzewo chce odbudować ubytki, odtwarza dużą ilość liści i aktywuje fotosyntezę. Wraz z cięciem ubyło pąków kwiatowych, zatem zawiązuje się mniej owoców. Nie ponosimy jednak z tego powodu straty, ponieważ w rezultacie otrzymujemy owoce lepsze jakościowo. Odmłodzone drzewo daje owoce większe, smaczniejsze, jędrniejsze i z większym rumieńcem. Cięcie wiosenne drzew owocowych po kwitnieniu Im później wykonujemy przycinanie drzew owocowych tym bardziej osłabiamy ich wzrost. Rośliny ogrodowe pozbawione części kwiatów, pędów, liści, składników pokarmowych zostają skarlone o 10-20%. Cięcie po kwitnieniu sprzyja lepszemu plonowaniu oraz wybarwieniu owoców. Na młodych drzewkach cięcie w tym terminie można stosować 3-4 lata po posadzeniu, kiedy zakończone jest już formowanie korony. Najwyraźniejszy efekt, czyli osłabienie wzrostu, korona mniejsza, luźniejsza, owoce lepiej wybarwione otrzymamy stosując powyższe cięcie 7-14 dni po kwitnieniu i powtarzając w kolejnych latach. Jest to zabieg prosty w wykonaniu, bezpieczny, bez negatywnych skutków. Przycinanie letnie Cięcie letnie polega na usunięciu pędów zagęszczających i zacieniających koronę. W głównej mierze są to wilki, które powstały na skutek cięcia wczesnowiosennego. W takim zagęszczeniu owoce są małe, mniej wybarwione, później dojrzewają, a samo drzewo zawiązuje mniej pąków kwiatowych na następny rok. Żeby naprawić skutki wcześniejszego przycinania drzewek owocowych ponawiamy zabieg około połowy lata. W przypadku drzew ziarnkowych, cięcie w okresie 4 tygodni przed zbiorem, powoduje, że owoce nabierają intensywnego, rozległego, czerwonego rumieńca. Usuwamy około 75% wszystkich najsilniejszych wilków, wycinając je u nasady. Pomijamy te słabe, rosnące bardziej poziomo, krótsze niż 40cm umieszczone w pobliżu jabłek, ponieważ są dla nich źródłem składników odżywczych. Dodatkowo pędy te będą potrzebne do zawiązywania owoców na rok następny. W przypadku drzew pestkowych (czereśnie, wiśnie, morele, wczesne śliwy) cięcie letnie wykonujemy po zbiorze owoców. Przycinanie o tej porze roku drzew pestkowych podyktowane jest w głównej mierze aspektami zdrowotnymi. Proces zabliźniania ran po cięciu letnim jest znacznie szybszy, temperatura jest wyższa oraz powietrze jest bardziej suche – niż ma to miejsce wiosną. W dodatku niektóre zarodniki grzybów zakaźnych nie są wytwarzane o tej porze roku. Drzewa pestkowe, ze względu na to, że są wrażliwe na zakażenia ran chorobami kory i drewna – optymalniej jest przycinać latem w dzień suchy, słoneczny.
Ma to ogromne znaczenie, zwłaszcza przy wykonywaniu zabiegu cięcia. Najlepszym terminem do przeprowadzenia cięcia jeżyn po posadzeniu jest wiosna (marzec). Wówczas przycinamy rośliny na wysokość 30 cm nad ziemią. Wzmocni to ich system korzeniowy, który silniej i szybciej się rozrośnie (roślina nie będzie odżywiała wówczas pędów).
Chcesz aby twój ogród po zimie był przygotowany do wydawania owoców. Powinieneś przycinać korony roślin aby się rozrastały, wypuszczały nowe pędy. Każdy rodzaj rośliny wymaga innego cięcia i wykonuje się je w innym celu. Zobacz jak zadbać o rośliny na wiosnę i jakich narzędzi ogrodniczych martwe, suche i nadłamane gałęzie. Aby sprawdzić czy gałąź umiera natnij lekko jej korę, jeśli ma kolor zielony – zostaw ją, jeśli brązowawy – owocowe przycinaj tak, by je prześwietlić. Usuń pędy płonne i ozdobne przycinamy z reguły wtedy, gdy ich gałęzie przeszkadzają w przechodzeniu w ich pobliżu lub gdy ich rozmiar zagraża np. budynkom. Jabłonie i wierzby o zwisających gałęziach lubią gdy się je przycina, podobnie jak lipy, choć te ostatnie same w sobie mają ładny pokrój. Skracania i ścinania gałęzi nie lubią natomiast kasztanowce i będziesz chciał skrócić gałęzie zrób to kilka centymetrów ponad bocznymi odgałęzieniami. W przeciwnym wypadku może to doprowadzić do uschnięcia znacznej części ozdobne przycinaj w zależności od gatunku. Świeżo posadzone, nieduże krzewy przytnij do ok. 20-25cm by się rozkrzewiły. Gatunki kwitnące latem przytnij znacznie więcej, nawet do o kolorowych liściach mocno skróć, by wypuściły dużo młodych pędów. Jeśli były one szczepione na pniu, przycięcie należy przeprowadzić ok. 15cm od miejsca w twoim ogrodzie znajdują się rośliny uformowane np. w kulę, obetnij tylko te gałązki, które wychodzą poza kontur często odmarzają do granicy śniegu, tak więc zostaw tylko 3-7 najsilniejszych gałęzi, wytnij słabsze. Natomiast te, które postanowiłeś zostawić przytnij na wysokości trzeciego lub czwartego oczka skierowanego na zewnątrz najlepiej ciąć wzdłuż wyznaczonej wcześniej linii za pomocą sznurka. Możesz do tego użyć nożyc ogrodowych o długich ostrzach lub piły elektrycznej bądź spalinowej. Z reguły skraca się żywopłoty o 10-20cm każdej wiosny tak, aby rozszerzał się ku pnączy przez kilka pierwszych lat przycinaj o 1/3 długości nawet do połowy, aby wykształcić ich mocną podstawę. W kolejnych latach wytnij gałęzie uschnięte lub te, które nadmiernie zagęszczają roślinę. Pozostałe przycinaj drzewa podczas dodatniej temperatury. Wykonuj cięcie ukośne skierowane tak, by woda z rany spływała w dół gałęzi. Używaj w tym celu ostrych narzędzi, by powierzchnia cięcia była zranienia drzewa o dużej powierzchni smaruj maścią ogrodniczą zapobiegającą wtargnięciu bakterii i silnym cięciu drzewa potrzebują odpowiedniego do trawyDoskonałe narzędzie dla perfekcjonistów, których celem jest utrzymanie idealnego trawnika, dotarcie do trudno dostępnych miejsc dla kosiarek, tj. brzegi trawników, obszary pod niskimi krzewami, zbocza, pochyły teren. Jest to odpowiednie narzędzie również dla osób ceniących wygodne rozwiązania, ustawione pod właściwym kątem, posiadające dźwignie, nie wymaga dużych nakładów siły. Sprawdzają się także kosy spalinowe i i piłaSekator i piła sprawdzą się do krzewów i drzew. Rozważając wybór odpowiedniego sekatora zetkniemy się z opcją:sekatora krótkiego, służącego do przycinania pędów o grubości do 30 kolei sekatory z długimi rączkami przeznaczone są do przycinania pędów o większej grubości 25- 50 mm. Są też sekatory na wysięgniku, dzięki którym nie potrzebujemy drabiny. Do cięcia suchych pędów polecane są sekatory kowadełkowe, będące w stanie przeciąć nawet bardzo twarde drewno. Nie są natomiast polecane w przypadku żywych pędów, ponieważ powodują ich zmiażdżenie. Do takich pędów idealnie nadają się sekatory natomiast nadają się do przycinania gałęzi drzew, mamy do dyspozycji:piły z rączką proste, nadające się do cięcia, zarówno żywych gałęzi, jak i suchego drewna i wygięte, służące wyłącznie do przycinania żywych piły można zamocować na wysięgniku, co pozwala na usuwanie gałęzi na dużych wysokościach, dochodzących do 6 m. Wymienić należy także piły kabłąkowe, posiadające wymienne ostrza, dzięki czemu nadają się do drewna suchego, jak i mokrego. Pozwalają na prace w trudno dostępnych ogrodu dzięki nowoczesnym, wygodnym narzędziom tnącym może być przyjemna, a nawet relaksująca. Dzięki ręcznym nożycom i sekatorom odnajdziemy w sobie talent artystyczny, nożyce elektryczne zaoszczędzą nasz cenny czas, piły i pilarki pozwolą na właściwą pielęgnację na wysokości. Współczesne narzędzia ogrodnicze nie tylko posłużą do prostych czynności, ale i pozwolą laikom stworzyć fantazyjne formy.